Wkładki serii Cadenza

W firmie Ortofon nie ustajemy w opracowywaniu najnowszych technologii mogących znaleźć zastosowanie w naszych produktach i wciąż przesuwamy granice możliwości tych już istniejących. Tym samym zapewniamy naszym produktom najwyższy poziom jakości i wydajności. Modele Kontrapunkt i MC Jubilee wyznaczyły standardy na rynku i należą do naszych najpopularniejszych wkładek. Mimo to Ortofon zdecydował się na opracowanie nowej serii zawierającej jeszcze ambitniejsze rozwiązania.

Dzięki wdrożeniu kobaltowo-żelaznych nabiegunników, nowemu ulepszonemu procesowi nawijania na twornik, zastosowaniu w modelach wytłaczanej aluminiowej obudowy, a także innym modyfikacjom, byliśmy w stanie odkryć nowe możliwości odczytu analogowych informacji. Zdecydowaliśmy się również na stworzenie jak najbardziej kompletnej gamy wkładek, co zaowocowało opracowaniem modelu Cadenza Mono z ruchomą cewką, dzięki czemu odpowiedzieliśmy najpełniej na oczekiwania naszych klientów - pasjonatów płyt winylowych.

Każda z pięciu wkładek serii Cadenza ma swoją indywidualną ekspresję dźwiękową, a wszystkie pięć modeli razem stanowi całość złożoną z pięciu klasycznych wariacji:

• MC Cadenza Mono to prawdziwie monofoniczna wkładka do odtwarzania monofonicznych mikrorowkowych płyt winylowych
• MC Cadenza Red dostarcza otwarty, dynamiczny dźwięk niepozbawiony ciepła
• MC Cadenza Blue dodaje więcej dynamiki i rozdzielczości, brzmi bardziej otwarcie i wydobywa więcej detali
• MC Cadenza Bronze dodaje jeszcze więcej szczegółów i rozdzielczości, jednakże w bardzo zrównoważony sposób, z poszanowaniem dla poszczególnych elementów
• MC Cadenza Black jest najlepsza ze wszystkich, podąża za rytmem z wyjątkową rozdzielczością i zapewnia dokładny wgląd w każde nagranie

Cadenza

Kadencja (słowo pochodzące z włoskiego „Cadenza”) to ta część koncertu na instrument solowy i orkiestrę, w którym orkiestra przestaje grać, pozostawiając twórczą swobodę soliście bez ścisłych ram czasowych. Kadencja może być wcześniej rozpisana lub całkowicie improwizowana. To zazwyczaj najbardziej skomplikowana i wirtuozerska partia instrumentu solowego w trakcie całego utworu. Po zakończeniu kadencji powraca orkiestra by zakończyć pierwszą część koncertu.

W XIX wieku już sami kompozytorzy zaczęli w całości komponować kadencje. W wypadku niektórych utworów, które skomponowane zostały z myślą o improwizowanej kadencji, zaczęto dodawać gotowe, aby solista mógł zawczasu dobrze je przećwiczyć. Niektóre z nich stały się tak powszechnie grane przez solistów, że z czasem stały się częścią integralną utworu.